Μετά από την γενική συνέλευση της ΟΜΑΕ που διεξήχθη το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου, έγινε σαφές ότι τα ποικίλα κακόβουλα δημοσιεύματα και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν προκαλέσει απορίες και αποπροσανατολισμό σε μεγάλο ποσοστό των εμπλεκομένων με τους αγώνες αυτοκινήτου και καρτ.
Είναι σαφές ότι γίνεται συντονισμένη προσπάθεια να διαβληθεί η προσπάθεια της ομοσπονδίας, "γεννώντας" θέματα και αποκρύπτοντας τα χειροπιαστά δείγματα της δουλειάς που γίνεται για να περισωθεί το άθλημα από την κρίση και μεσοπρόθεσμα να αναπτυχθεί.
Είναι αναγκαίο πλέον να ξεκαθαρίσουμε τις θέσεις και κυρίως τα γεγονότα, σε όποιον έχει τη θέληση να δει την αλήθεια κατάματα.
Ανήκουμε σε αθλητική ομοσπονδία που αντλεί την δύναμή της από τον αθλητικό νόμο 2725/99. Νόμο αθλητικοκεντρικό που αναφέρεται λεπτομερώς σε όλα τα θέματα που αφορούν τη δράση ενός αθλητή. Γιατί ανάπτυξη του αθλητισμού για τον αθλητικό νόμο είναι βελτίωση των επιδόσεων των αθλητών.
Προσέγγιση που για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό στη χώρα μας δεν υπήρχε ποτέ. Και μπορούμε να πούμε πως το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.
Ανέκαθεν, στο περιβάλλον της ΕΛΠΑ, η προσοχή στρεφόταν γύρω από τις διοργανώσεις και τους οργανωτές. Οι αγωνιζόμενοι θεωρούνταν δεδομένοι και η δράση τους (προπόνηση, αυτοκίνητα, συμμετοχή στους αγώνες) ήταν και παραμένει «δικό τους πρόβλημα». Πράγμα απολύτως ασύμβατο με τον αθλητικό νόμο.
Θα μπορούσε να συμβεί και αλλιώς;
Διεθνώς συμβαίνει αυτό που συμβαίνει και στην ομοσπονδία μας. Η πρόοδος ενός αθλητή περνάει μέσα από τις προσωπικές του οικονομικές δυνατότητες ή της ομάδας του. Η FIA βραβεύει τους πρωταθλητές της χρονιάς αλλά το πώς έφτασαν να γίνουν πρωταθλητές δεν περνάει ούτε μέσα από τα γραφεία της FIA ούτε μέσα από το ταμείο της. Αντίθετα, όλη η δομή και η ενέργεια της FIA, διατίθεται στη διαχείριση των διοργανώσεων.
Τυχαίο;
Αγώνες ποδοσφαίρου (ή οποιοδήποτε άλλο κλασσικό άθλημα). Ποιές είναι οι ανάγκες ενός αθλητή (ο οποίος θα έρθει με τα χέρια στις τσέπες και θα φροντίσει το σωματείο του για τα περαιτέρω); Είναι ο προπονητής, το γήπεδο, τα ρούχα, η μπάλα. Μπορούν να αντιμετωπισθούν οικονομικά από ένα μέσο σωματείο στην επαρχία; ΝΑΙ.
Αγώνες αυτοκινήτου. Μπορεί ένας αθλητής να εμφανισθεί σε ένα σωματείο με τα χέρια στις τσέπες και να πει: «Σας παρακαλώ προπονήστε με και κατεβάστε με σε 3-4 τοπικούς αγώνες χωρίς να πληρώσω τίποτα;»
Είναι σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με άλλα μεγέθη. Τόσο διαφορετικά που οδηγούν σε άλλους νόμους και άλλες δομές διαχείρισης των αθλημάτων. Και αυτό ισχύει διεθνώς. Ο αθλητικός νόμος όμως προβλέπει την δωρεάν συμμετοχή του αθλητή σε όλο το φάσμα της δράσης του. Στην προπόνηση, συμμετοχή σε αγώνα, χρήση αγωνιστικού χώρου και αγωνιστικού εξοπλισμού καθώς και της στελέχωσης με τους κατάλληλους διαιτητές. Πως επιτυγχάνεται αυτό για έναν αγώνα στίβου, κολύμβησης, ποδοσφαίρου κλπ;
Κατά βάση με την κρατική χρηματοδότηση της αντίστοιχης ομοσπονδίας που θα χρηματοδοτήσει τη δράση των αθλητών, θα εισηγηθεί στη ΓΓΑ για τις κατασκευές και επισκευές των γηπέδων, κολυμβητηρίων κλπ και θα εκπαιδεύσει και αποστείλει όπου χρειάζεται τους αντίστοιχους διαιτητές. Όλο το παραπάνω σετ κονδυλίων για τα παραδοσιακά αθλήματα, μέχρι πρότινος καλυπτόταν από τις ετήσιες τακτικές και έκτακτες επιχορηγήσεις της ΓΓΑ. Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός έχει καταταχθεί στην 5η και τελευταία κατηγορία της ΓΓΑ όπου είναι ενταγμένα τα αθλήματα «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», για τα οποία προβλέπεται μηδενική οικονομική ενίσχυση.
ΟΚ. Τι είχαμε, τι χάσαμε;
Λεφτά δεν παίρναμε και συνεχίζουμε να μην παίρνουμε.
Μας ήρθαν όμως και οι απαιτήσεις του αθλητικού νόμου που στο παρελθόν δεν είχαμε. Για να κάνουμε αγώνες, κανείς δεν μας έθετε σαν προϋπόθεση να μην είναι αλυτάρχες και ΤΕ στο ΔΣ του σωματείου μας. Κανείς δεν απαγόρευε σε ένα αγωνιζόμενο να είναι στο ΔΣ της λέσχης του. Κανείς δε φανταζόταν ότι για να νομιμοποιείται το σωματείο του να διοργανώσει αγώνες, θα έπρεπε να έχει μία σειρά τυπικές (αλλά δύσκολες στις μέρες μας) προϋποθέσεις και παράλληλα τουλάχιστον 10 ενεργούς αθλητές. Που παράλληλα, αν δεν τους έχει, δεν δικαιούται να ψηφίσει…
Και γιατί μπήκαμε σε αυτή τη διαδικασία;
Γιατί ήταν ο μόνος νομικός δρόμος για να απεμπλακούμε από την αδιαφανή, αλαζονική, αντιαναπτυξιακή διαχείριση της ΕΛΠΑ. Ένας δρόμος που ξεκίνησε το 1999 με μια μόνο πρόταση μέσα στον αθλητικό νόμο. Ένας δρόμος που μετά από 25 χρόνια αγώνων, έδωσε την αθλητική αναγνώριση στην ομοσπονδία μας, και μας δίνει το δικαίωμα να είμαστε εδώ σήμερα να αυτοδιαχειριζόμαστε, να συζητάμε και να ψηφίζουμε για αυτό που θεωρούμε σωστότερο για το παρόν και το μέλλον μας.
Και με τις ασυμβατότητες του αθλητικού νόμου τι κάνουμε;
Πρέπει να τακτοποιήσουμε τις τυπικές μας υποχρεώσεις. Μπορούμε;
Ας το δούμε:
Ένας αγώνας ποδοσφαίρου χρειάζεται έναν διαιτητή και 2 επόπτες γραμμών.
Ένας αγώνας ράλλυ αυτοκινήτου χρειάζεται αλυτάρχη, αγωνοδίκες, ΤΕ, χρονομέτρες, κριτές… δηλαδή 40 πληρώματα αθλητών και 100 "διαιτητές". Μεγάλη διαφορά. Και η προετοιμασία, εκπαίδευση, εξοπλισμός των στελεχών αυτών από ποιον θα γίνει; Πως θα καλυφθεί οικονομικά το σωματείο αν δεν έχει δικά του στελέχη, αν δεν δεχθεί βοήθεια από άλλο σωματείο προς το οποίο θα του ανταποδώσει αργότερα; Και όλο αυτό το οικονομικό βάρος ποιος θα το επωμισθεί; Και αν αυτός που συνήθως το φορτώνεται κάθε φορά, δηλαδή ο αθλητής δεν αντέχει άλλο, τι θα γίνει;
Θα μπορούσε η ομοσπονδία ποδοσφαίρου με την κρατική επιχορήγηση να πληρώνει κάθε ΣΚ τους διαιτητές για κάθε αγώνα; Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η αμεροληψία των διαιτητών, αφού δεν προέρχονται από ένα σωματείο, αλλά ούτε και πληρώνονται από αυτό.
Θα μπορούσε η ομοσπονδία αυτοκινήτου να πληρώνει όσους πρέπει να έχουν πτυχίο στελέχους, άρα ασκούν διαιτητικό έργο για κάθε αγώνα που οργανώνεται στην Ελλάδα;
Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να ασχολείται το κάθε σωματείο με αυτό που προσδοκεί ο αθλητικός νόμος. Την καλλιέργεια των αθλητών. Να τους παρέχει τον προπονητή, το αγωνιστικό αυτοκίνητο, τον ρουχισμό, τα καύσιμα και να τον προετοιμάζει για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, όπου αν είναι αρκετά καλός, θα συμμετάσχει με έξοδα της ομοσπονδίας…
Ίσως σε άλλο πλανήτη.
Είναι κατανοητό κατ’ αρχήν, ότι από απόψεως αμεροληψίας, δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά αν ο διαιτητής του αγώνα είναι μέλος του σωματείου ή απλά τον πληρώνει το σωματείο.
Σε όλο τον κόσμο, κάθε οργανωτής (σωματείο ή εταιρία) έχει ή φτιάχνει την οργανωτική του ομάδα, την ομάδα των στελεχών του, των διαιτητών του. Από μέλη του ή επ’ αμοιβή.
Και η αμεροληψία πως εξασφαλίζεται;
Παγκοσμίως εξασφαλίζεται από το συμβούλιο των αγωνοδικών. Που έχει ως πρόεδρο τον απεσταλμένο της ομοσπονδίας. Και για μεγαλύτερη σιγουριά, στους μεγάλους αγώνες, η ομοσπονδία ορίζει και τον δεύτερο από τους τρεις αγωνοδίκες καθώς και τον επικεφαλής τεχνικό έφορο. Τόσο απλά. Γιατί το 3μελές συμβούλιο έχει τη δύναμη να ελέγξει όλες τις αποφάσεις που θα κρίνουν το αποτέλεσμα κάθε αθλητή.
Στην γενική συνέλευση μάλιστα ζήσαμε το φαιδρό, ηγετικό μέλος ενός σωματείου να κατηγορεί την ομοσπονδία γιατί επιτρέπει γενικώς στα σωματεία να έχουν "διαιτητές" στο ΔΣ τους και μετά από λίγα λεπτά, ο πρόεδρος του ίδιου σωματείου, ζήτησε από την ομοσπονδία να μην διορίζει τον πρόεδρο Αγωνοδικών, τον Επικεφαλής Τεχνικό Έφορο και τον δεύτερο Αγωνοδίκη αλλά η επιλογή των στελεχών να μένει στην ευχέρεια του σωματείου ώστε να συμπιεστεί το κόστος διοργάνωσης…
Τι κάνουμε με τις τυπικές μας υποχρεώσεις προς τη ΓΓΑ και τις ασυμβατότητες του αθλητικού νόμου ως προς το άθλημα του αυτοκινήτου;
Υπάρχουν πάρα πολλά σημεία του αθλητικού νόμου που είναι ασύμβατα με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, τόσο με το αυτοκίνητο όσο και με τη μοτοσικλέτα και σε αυτά υπάρχει σύμπνοια των δύο ομοσπονδιών και συμφωνία για συνεργασία στην κατεύθυνση τροποποίησης του αθλητικού νόμου, όταν γίνει. Η αλήθεια είναι ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος, αφού από το 2013 η τροποποίηση του αθλητικού νόμου ήταν στα σκαριά. Πριν την αθλητική αναγνώριση της ΟΜΑΕ από τη ΓΓΑ, είχε γίνει κατανοητό από τους υπηρεσιακούς παράγοντες ότι υπάρχει πλήθος θεμάτων που χρειάζονται ρύθμιση.
Και μέχρι να γίνει η τροποποίηση;
Με συμφωνία κυρίων θα επιδεικνυόταν ανοχή. Πράγμα που συνέβη. Όμως πλέον τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν βρίσκονται στις θέσεις τους και έτσι όταν με σειρά από καταγγελίες από "δυσαρεστημένους" ανθρώπους της ομοσπονδίας αναδείχθηκαν τα δήθεν θέματα, κανείς από τους επόμενους υπηρεσιακούς δεν γνώριζε τη συμφωνία και δεν είχε κανένα λόγο να εμπλακεί σε ενδοοικογενειακή διαμάχη.
Πως δρούμε λοιπόν;
Σε πρώτη φάση πρέπει να κατανοήσουμε την πραγματικότητα.
Ένα θέμα είναι αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω. Η ασυμβατότητα διαιτητού και μέλους ΔΣ.
Δε μπορούμε παρά να ζήσουμε με το πρόβλημα μέχρι να τακτοποιηθεί στον αθλητικό νόμο σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα. Δηλαδή να πάψει να είναι ασυμβίβαστο.
Θα έχει δικαίωμα ψήφου ένα σωματείο αν δεν έχει αθλητική αναγνώριση;
Το καταστατικό της ΟΜΑΕ, δίνει στο σωματείο αυτό το δικαίωμα αν είναι εγγεγραμμένο τουλάχιστον ένα χρόνο. Ο αθλητικός νόμος επιπρόσθετα, απαιτεί τουλάχιστον 10 ενεργούς αθλητές. Αυτές είναι οι 2 προϋποθέσεις για το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι ενός σωματείου.
Αυτό άλλωστε προκύπτει και από γραπτή απάντηση της ΓΓΑ στις 29.5.2013, μετά από ερώτηση της προηγούμενης διοίκησης (προεδρεύοντος του κ. Μανώλη Χαλιβελάκη).
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις έγιναν οι πρώτες εκλογές της συνενωμένης πλέον ομοσπονδίας από τις οποίες προέκυψε το σημερινό ΔΣ.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις προκύπτει και η λίστα των δικαιούμενων ψήφου στη γενική συνέλευση.
Έτσι ακριβώς δικαιολογείται και το σχετικό δικαίωμα σε μερικά από τα 5 σωματεία που έχασαν την αθλητική τους αναγνώριση πριν μερικούς μήνες, δηλαδή μέχρι να αποκαταστήσουν τις τυπικές υποχρεώσεις τους, να έχουν έλθει στη θέση που έχουν τα περισσότερα εγγεγραμμένα (χωρίς αναγνώριση) σωματεία στην ΟΜΑΕ σήμερα.
Είναι λογικό όμως να στερούνται το δικαίωμα ψήφου περισσότερα από τα μισά εγγεγραμμένα σωματεία της ΟΜΑΕ;
Όχι. Γι αυτό και σε προηγούμενες συνελεύσεις δεν είχε τεθεί σαν προϋπόθεση ο αριθμός των αθλητών.
Και γιατί παρανομεί η ΟΜΑΕ, δίνοντας άδεια τέλεσης αγώνα σε σωματεία χωρίς αθλητική αναγνώριση; Σε σωματεία που δεν έχουν ΑΦΜ και τραπεζικό λογαριασμό; Σε σωματεία που στο ΔΣ τους έχουν μέλη που εμπλέκονται εμπορικά με τον χώρο;
Γιατί είναι σαφές σχεδόν σε όλους μας ότι αυτές οι ελλείψεις δεν κρίνουν την οργανωτική ικανότητα ενός σωματείου ή την αμεροληψία των στελεχών του. Γιατί επίσης, όλοι γνωρίζουμε πως το άθλημα στηρίζεται και κινείται κυρίως από ανθρώπους του χώρου του αυτοκινήτου και είναι ουτοπικό να ελπίζει κάποιος ότι απομακρύνοντας όλους αυτούς από τις διοικήσεις, θα απομείνουν πρόσωπα αρκετά αλλά και ικανά να στελεχώσουν τις αντίστοιχες θέσεις. Παράλληλα δε, δεν υπάρχει υποψία οικονομικής κατάχρησης των κερδών των αγώνων, αν κάποιος πρόεδρος εξυπηρετεί το σωματείο του χρησιμοποιώντας τον προσωπικό του τραπεζικό λογαριασμό, αφού σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι κέρδη δεν υπάρχουν.
Αλλά και για ένα λόγο ακόμα. Γιατί όλα αυτά τα σωματεία δεν οργανώνουν αγώνες καρτ. Οπότε δεν έχουμε πρόβλημα…
Βέβαια, μπορεί από αύριο και να έχουν πρόβλημα όλα αυτά τα σωματεία.
Τελικά;
Είναι σίγουρο ότι οφείλουμε όλοι να είμαστε νόμιμοι. Όλοι πρέπει να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις του νόμου. Αλλά στην οικονομική συγκυρία που ζούμε, η προσαρμογή αυτή δεν μπορεί να είναι άμεση. Η ΟΜΑΕ αναγνωρίστηκε με 24 αθλητικά αναγνωρισμένα σωματεία, και μετά από σχεδόν 3 χρόνια, σήμερα τα αναγνωρισμένα είναι περίπου 40. Η προσδοκία για βίαιη προσαρμογή, όπως προκύπτει από τις καταγγελίες, θα οδηγούσε σε αναστολή των αγώνων.
Είναι συνειδητή επιλογή του ΔΣ της ΟΜΑΕ να δοθεί ο χρόνος για την προσαρμογή έστω και αν τα περισσότερα σωματεία έχουν ελλείψεις. Εύκολα κάποιος θα το ερμηνεύσει σαν παρανομία του ΔΣ της ΟΜΑΕ. Όμως έτσι θα συνεχίσουν να διεξάγονται τα πρωταθλήματα και μαζί να λειτουργούν η ΟΜΑΕ και τα σωματεία της.
Όλα τα παραπάνω είναι θέματα που πρέπει να είναι κατανοητά από όλους, γιατί αφορούν την ύπαρξη της ΟΜΑΕ αλλά και όλων των σωματείων. Και θα πρέπει να υπάρχει πλέον γνώση των δεδομένων αλλά και σαφής άποψη.
Αισθάνεται καλά το σημερινό ΔΣ για την πορεία της ΟΜΑΕ στη διάρκεια της θητείας του;
Επιγραμματικά αναφέρονται:
1. Μεταφορά των γραφείων στον άριστο χώρο του ΟΑΚΑ και αύξηση του πάγιου εξοπλισμού.
2. Διαρκής έρευνα και βελτίωση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων με μεγάλη αύξηση των καλύψεων προς όφελος όλων. Προσθήκη του συμβολαίου νομικής προστασίας.
3. Για δεύτερη χρονιά ανάθεση του sporting power με προοπτική οριστικής λύσης του θέματος εκπροσώπησης στη FIA στο τέλος του 2016.
4. Επιτυχής διοργάνωση του Ακρόπολις από την ΟΜΑΕ και μάλιστα με υψηλότερη βαθμολογία από την προηγούμενη χρονιά.
5. Δημιουργία του ηλεκτρονικού συστήματος διαχείρισης αγώνων.
6. Βελτίωση των σχέσεων με ΜΜΕ που οδήγησε στη συμφωνία με την ΕΡΤ για τακτική εκπομπή με θέματα επιλογής της ΟΜΑΕ.
7. Εκσυγχρονισμό ΟΛΩΝ των κανονισμών που η μόνη τους βελτίωση όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν η αλλαγή της χρονολογίας (υπήρχε κείμενο στον ΕΑΚ ακόμα και του 2014 ότι η τελευταία ενημέρωση με τους κανονισμούς της FIA είχε γίνει τον Νοέμβριο 2002)
8. Επιμορφωτικά και εκπαιδευτικά σεμινάρια κριτών / στελεχών σε όλη την Ελλάδα με την παρακολούθηση τουλάχιστον 500 ατόμων. Από αυτά τα άτομα που έχουν ήδη καλύψει τις προϋποθέσεις για την αναβάθμισή τους σε Αγωνοδίκες από δόκιμους, διορίζονται σε αγώνες σε όλη την Ελλάδα.
9. Έκδοση των Δελτίων Τεχνικής Ταυτότητας με την καταγραφή όλων των αγωνιστικών αυτοκινήτων της χώρας μας μέχρι και τον Δεκέμβριο 2015, με σχετική ανάλυση από την Τεχνική Επιτροπή που ήδη έχει σταλεί στα μέλη της ΕΠΑ και είναι στη διάθεση όσων επιθυμούν να την έχουν.
10. Με στόχο την αξιοποίηση των στατιστικών στοιχείων για τη συμμετοχή σε όλες τις μορφές αγώνων στη χώρα μας, οι τεχνικοί κανονισμοί προσαρμόστηκαν σε νέα εξορθολογισμένα για πολλούς δυνητικούς συμμετέχοντες και όχι για 1 – 2 το πολύ 3 οδηγούς.
Δηλαδή όλα καλά γίνονται στην ΟΜΑΕ;
Προφανώς τα στελέχη της ομοσπονδίας δεν διεκδικούν το αλάθητο. Κρίνοντας όμως από τα αρνητικά σχόλια που κυκλοφορούν είμαστε όλοι μας πολύ ευχαριστημένοι. Ας δούμε κάποια:
• Σχόλια για το αν δικαιούνται να βρίσκονται στο ΔΣ όσοι προέρχονται από σωματεία που έχασαν την αθλητική τους αναγνώριση, έγινε προσπάθεια να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον. Απαντήθηκε όμως πιο πάνω.
• Σχόλια για την ποιότητα το Ακρόπολις 2015 απαντήθηκε από την εξαιρετική βαθμολογία του παρατηρητή.
• Σχόλια για κακοδιαχείριση των οικονομικών του Ακρόπολις, απαντώνται από τη διαφορά του κόστους. Από 650.000 το 2014 κατέβηκε στο 300.000 περιέχοντας και 20.000 πάγιο εξοπλισμό.
• Σχόλια για τον πρόεδρο Δ. Μιχελακάκη αλλά και την Ανίτα Πασαλή, στέλεχος αδιαμφισβήτητης αξίας, παραβλέποντας ότι καλύπτουν άμισθες θέσεις αλλά δουλεύουν παραπάνω από 8ωρο καθημερινά.
• Σχόλια για τον "πολυθεσίτη" Ν. Παπασταθόπουλο, που καλύπτει τη θέση του διευθυντή ΕΠΑ, ξεχνώντας όμως ότι δουλεύει αφιλοκερδώς παραπάνω από 8ωρο ημερησίως, παράγοντας έργο που θα κόστιζε το μισθό ενός διευθυντή.
• Καταγγελίες για την επιλογή φθηνών κινητήρων για το πανελλήνιο πρωτάθλημα καρτ, παρά την τεκμηρίωση 400 σελίδων από την FIA, Ευρωπαϊκές ομοσπονδίες, και ΙΔΕΑΔ τόσο για το δικαίωμα της ΟΜΑΕ να επιλέξει κατά την κρίση της, όσο και για την ορθότητα της επιλογής της.
• Σχόλια για το υψηλό κόστος των ελέγχων καυσίμων, παραβλέποντας το γεγονός ότι μετά από 39 ελέγχους το 2015, μόνο 2 χρεώθηκαν το κόστος του ελέγχου. Αυτοί που βρέθηκαν παράνομοι...
Είμαστε ευχαριστημένοι γιατί όλα τα παραπάνω είναι απλώς "η μπάλα στην κερκίδα".
• Γιατί κριτική δεν έχει γίνει επί της ουσίας για πραγματικά λάθη ή παραλείψεις που όντως ανθρώπινα γίνονται και διορθώνονται.
• Γιατί το ουσιαστικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του αθλήματος, της ασφάλειας, της αντικειμενικότητας, της μείωσης του κόστους για όλους, της διευκόλυνσης των διαδικασιών... είναι καθημερινή υπόθεση όλων των στελεχών μας.
• Γιατί η με όλους τους τρόπους υποστήριξη αθλητών και σωματείων περνάει μέσα από τη δράση των μελών του ΔΣ και εμφυσείται σε όλους τους συναδέλφους στις επιτροπές, που αφιερώνουν εκατοντάδες ώρες χωρίς αμοιβή.
Οι επιλογές της σημερινής διοίκησης έχουν μόνο αναπτυξιακό χαρακτήρα με κινήσεις ουσίας. Κινήσεις που προφανώς ξεβολεύουν κάποιους. Όμως, ο δρόμος της προόδου είναι δύσκολος και ανηφορικός. Και το πολιτικό κόστος είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει, παρά μόνο η αλήθεια.
Ενημερωθείτε. Σκεφτείτε ψύχραιμα και αντικειμενικά. Θα δείτε εύκολα την αλήθεια.
Επισυνάπτονται: